نخستین نشست از مجموعه نشست های تخصصی و مجازی دانشگاه علامه طباطبائی با عنوان « آماده‌سازی فضای روانشناختی دانشگاه برای دوران پسا کرونا، چالش ها، فرصت ها و برنامه ها»
نخستین نشست از مجموعه نشست های تخصصی و مجازی دانشگاه علامه طباطبائی با عنوان « آماده‌سازی فضای روانشناختی دانشگاه برای دوران پسا کرونا، چالش ها، فرصت ها و برنامه ها»
به گزارش روابط عمومی به نقل از عطنا، نخستین نشست از مجموعه نشست های تخصصی دانشگاه علامه طباطبائی در خصوص آماده‌سازی فضای روانشناختی دانشگاه برای دوران پسا کرونا با حضور و سخنرانی دکتر عبدالله معتمدی، رئیس دانشگاه، دکتر مهدی واحدی، معاون دانشجویی، دکتر معصومه اسمعیلی، معاون فرهنگی و اجتماعی، دکتر مهدی وجدانی همت، مدیر مرکز مشاوره و بهداشت روان، دکتر احمد برجعلی، رئیس دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دکتر ابراهیم نعیمی، مدیر کل دفتر مشاوره و سلامت وزارت علوم،تحقیقات و فناوری، دکتر کیومرث فرحبخش، مدیر گروه مشاوره دانشگاه، دکتر آسیه شریعتمدار، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی و جمعی از مدیران برگزار شد.
در این نشست دکتر مهدی واحدی، معاون دانشجویی دانشگاه علامه طباطبائی بیان کرد: واقعیت بسیار مهم این است که از شروع پاندمی کرونا تاکنون در کشور شرایط متفاوتی به وجود آمده است. دوران پسا کرونا ویژگی های خاص خود را دارد. البته در رابطه با این دوران باید توجه داشت منظور زمانی است که با کاهش پیک کرونا، کلاس های آموزشی و دانشگاه بازگشایی شده و نگرانی ها همچنان وجود دارد یا زمانی است که ویروس کرونا به کلی از بین می‌رود.
او گفت: «منظور از فضای دانشگاه تمامی محیط دانشگاه است که در دو بخش کالبدی و زیستی - روانی قابل تفکیک است. فضای کالبدی دانشگاه شامل فضای کلی، فضای کلاس و فضای خدماتی است.فضای کلی؛ فضای فرهنگی اجتماعی، ارتباطی، عمومی دانشگاه مانند کتابخانه، مسجد و... است. فضای خدماتی نیز مکان‌هایی خارج از حوزه آموزش مانند رستوران ها و غذاخوری ها، خوابگاه ها، اماکن ورزشی و فضاهای اداری دانشگاه و... است. تمام این فضاها برای از سرگیری آموزش در دوران پسا کرونا نیازمند آمادگی و اقتضائات خاص خود هستند و این چالش‌ها تنها مختص به کلاس درس و استاد نیست.»
وی افزود: «فضای زیستی - روانی در دو بخش رسمی و غیررسمی قابل تفکیک است. فضای رسمی، فضایی بسیار مهم است که آموزش و تدریس در آن انجام می‌شود و تحولات به میزان زیادی در آن دیده می‌شود. فضای غیر رسمی مانند مسیرهای رفت و آمد دانشجویان به دانشگاه و اتمسفر سلامت دانشگاه متشکل از سلامت روانی و بهداشتی است که در انگاره های سلامت محور بروز و ظهور پیدا می‌کنند. کنشگری های افراد حتی برای نشستن در مکان های عمومی تغییر کرده و حاصل تفکری است که در زمان پاندمی کرونا شکل گرفته است. در نتیجه مشکل کمبود مکان فیزیکی و چالش رفتاری و اجتماعی در دوران پسا کرونا طبیعی است.»
دکتر واحدی بیان کرد: «آثار کرونا می‌تواند در قالب چالش‌های اجتماعی جسمانی و روانشناختی ظهور و بر آماده سازی این فضا تاثیر بگذارد. از نظر جسمانی با مجموعه عوامل انسانی که دچار کم تحرکی و عوارض ناشی از آن و ظهور و بروز برخی بیماری‌ها شدند؛ مواجه هستیم. از نظر روانشناختی با افرادی رو به رو می‌شویم که تغییرات خلقی حاصل از خانه نشینی و محدودیت تردد دارند که موجب تحول در حوزه آستانه تحمل‌شان شده است. افراد آستانه تحمل کمتری دارند، زودرنج تر، عصبانی تر و پرتوقع تر شده و دچار نگرانی و استرس هستند. نگرانی دیگر در حوزه انتظار از خویشتن نسبت به دیگران است چرا که ارتباط ما با دیگران شکل دگرگونی پیدا کرده و افراد دچار خود مرکز بینی بیشتری شده‌اند که چالش‌هایی در نوع تحولات ایجاد می‌کند. آثار اجتماعی که در آن، ارتباطات اجتماعی افراد متاثر از شرایط کرونایی شکل دیگری پیدا کرده است.»
او در آخر گفت: «به طور کلی سبک زندگی ما به درصد قابل توجهی تغییر پیدا کرده، خصوصاً در رابطه با دانشجویان که به دانشگاه نیامده اند، تمامی این عوامل دست به دست هم دادند تا سبک زندگی اجتماعی جدیدی را به وجود آورند که می تواند شاخص هایی همچون در خود فرورفتگی، اتصال و احساس نیازمندی به ابزارهای هوشمند مثل تلفن همراه، تبلت و ...، نیاز دائم به انلاین و به روز بودن، نوع خاصی از برقراری ارتباط در سبک زندگی داشته باشد و تمام آنها نیاز به بررسی دارند چرا که در کلاس های درس، فضای دانشگاه، تعاملات با نظام دانشگاه، حضور در فضای خوابگاهی و خدماتی دانشگاه تاثیر گذار هستند.»
دکتر معتمدی: آگاهی از شرایط به کاهش نگرانی ها کمک می کند
در ادامه این نشست دکتر معتمدی ریاست محترم دانشگاه علامه طباطبایی گفت: «در ارتباط با آماده سازی فضای دانشگاه برای دوران پسا کرونا باید گفت در این ترم دانشجویان تا حدودی در دانشگاه حضور داشته و در ترم آینده این تعداد بیشتر می‌شود. پس این مسئله باید با رویکرد اجرایی و روانشناختی اجرایی مرور شود؛ این ویروس پیامدهایی از جمله به تاخیر افتادن خدمات پزشکی در زمینه‌های دیگر، پیامدهای اقتصادی نظیر کاهش درآمد مردم که خود موجب مشکلات روانشناختی است، افت خلقی و افزایش استرس و حساسیت‌های فردی در زمینه‌های گوناگون را به همراه داشته که ممکن است در آینده نیز با تعدادی از آنها سر و کار داشته باشیم.»
وی گفت: «یکی از وظایف ما در قبال حضوری شدن دانشگاه ها این است که به فضای روانشناختی آن توجه کرده و مدیریتش کنیم. تجربه نشان داده که باید یاد بگیریم با کرونا زندگی کنیم، چرا که هربار این ویروس با شکل های مختلف زندگی ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بخشی از مسئله ایجاد فضای روانشناختی مناسب در دانشگاه، به مدیریت استرس برمیگردد چرا که تحت تاثیر این شرایط، نشاط عمومی کم و افت خلقی ایجاد می‌شود و در نتیجه فعالیت آموزشی و فرهنگی ما باید به گونه‌ای سامان داده شود که بتوانیم این مشکلات را جبران و فضای بانشاطی را ایجاد کنیم تا باعث کاهش نگرانی‌های دانشجویان هم شود.»
دکتر معتمدی در ادامه گفت: «یکی از عواملی که می‌تواند در زمینه کاهش استرس به ما کمک کند این است که نسبت به رفتار کرونا به افراد آگاهی دهیم، زیرا هرچه افراد نسبت به موقعیت ها آگاهی بیشتری داشته باشند، استرس کمتری خواهند داشت. البته پس از واکسیناسیون این نگرانی‌ها کمتر شد. بخش دیگر در زمینه روانشناختی این است که ما به عنوان دانشگاه در حال فراهم سازی شرایطی هستیم که در آن به کسانی که مبتلا می‌شوند و همچنین در پیشگیری از ابتلاء افراد کمک کنیم. کمک ما برای پیشگیری از ابتلاء افرادی که در خوابگاه مستقر می‌شوند این است که باید واکسینه باشند و ما از ۵۰ درصد ظرفیت خوابگاهی بیشتر استفاده نکنیم و برای کسانی که در خوابگاه به کرونا مبتلا شوند امکان قرنطینه فراهم کنیم و این اقدامات باید اعلام شده تا نگرانی خانواده‌ها و دانشجویان هم کم گردد.»
وی اظهار داشت: «بحث دیگر که نیازمند فراهم سازی زمینه آن هستیم امکان ارتباط مستمر با والدین است تا نگرانی آنها برطرف شود. یکی از راهبردهای ما برای مدیریت فضای روانشناختی در دانشگاه این است که از ظرفیت دانشجویان برای فراهم کردن مقدمات حضور کامل شان استفاده کنیم و به عبارت دیگر ستادهایی از مجموعه تشکل‌های دانشجویی، صنفی، کانون ها، انجمن هاو... تشکیل خواهد شد تا دغدغه‌های دانشجویان را منتقل کنند و کمک‌هایی که می‌توانند انجام دهند را مشخص کنند. فضای آموزشی ما باید فضایی کمک دهنده باشد تا تمام افرادی که در آن حضور دارند احساس مسئولیت نسبت به کمک به دیگران داشته باشند و منفعل عمل نکنند.»
او در آخر گفت: «شرط استفاده از امکانات دانشگاه و خوابگاه ها دریافت حداقل دو دوز از واکسن می‌باشد. بنابراین درخواست جدی از همه گروه های دانشجویی، استادی و کارمندی نسبت به کمک و همکاری برای حفظ سلامتی خود و دیگران داریم تا بتوانیم با شرایط بهتری روبرو شویم و به این منظور باید تمام امکانات و شرایط را دید و آماده کرد. ما شرایط کلاسی، خوابگاهی و ارتباطی‌مان را پیش بینی کردیم تا فرایند تدریس و تحصیل دانشگاه را به پیش ببریم.»
کرونا مزایایی را به همراه داشت
دکتر کیومرث فرحبخش، مدیر گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبائی گفت: «کرونا نشان داد که می‌توان آموزش را همگانی کرد و توسعه داد، باید در نظر گرفت که آموزش مجازی مزایایی را نیز به همراه داشت که پس از حضوری شدن کلاس ها باید از آنها استفاده نمود. برای بازگشایی دانشگاه‌ها دانشجویان به چند دسته تقسیم می‌شوند. گروهی مشتاقانه منتظر حضوری شدن دانشگاه هستند اما گروهی دیگر با این شرایط خو گرفتند و به دلایل شخصی خود مانند صرفه جویی در وقت، ازدواج یا شغل می‌خواهند این شرایط ادامه پیدا کند لذا پیشنهاد من این است که باید تعامل ایجاد کنیم تا این افراد دچار بحران نشوند و مسئله مهم‌تر اینکه باید کار پژوهشی در این رابطه انجام شود تا آمار دقیقی از این مشکلات در دسترس باشد.یکی از کارهایی که می‌تواند روحیه دانشجویان را تغییر دهد، برگزاری مراسم کوچک در هر دانشکده پس از حضوری شدن کلاس های آموزشی آن دانشکده و برگزاری نشست های گروهی در خوابگاه‌ها است.»
وی افزود: «بخش دیگر مربوط به اساتید است که باید برای آموزش حضوری آماده شوند؛ نقش اساتید بر سلامت روانی دانشجویان نادیده گرفته شده، در حالی که آمادگی روحیه اساتید در روحیه دانشجویان به شدت تاثیرگذار است و پیشنهاد می‌کنم که گفتگوها در سراسر کشور برگزار شود تا اساتید را برای حضور مجدد در کلاس آماده کنند، چرا که کرونا بر زندگی شخصی اساتید نیز تاثیر گذار بوده و بخش بعدی دانشگاه کارمندان آن دانشگاه هستند که باید آمادگی‌های لازم برای حضور دانشجویان را پیدا کنند.»
دکتر فرحبخش بیان کرد: «مسئله دیگر فضای فیزیکی دانشگاه است که در دوره کرونا و آموزش مجازی بسیاری از امکانات و فعالیت‌های فرهنگی مثل پوسترها جمع آوری شده‌اند؛ در این زمینه باید هماهنگی‌های لازم بین معاونت فرهنگی دانشگاه و مرکز مشاوره انجام بگیرد و دکوراسیون و تابلوها، مبنی بر خیرمقدم دانشجویان تغییر یابد.نکته آخر اینکه از فضای مجازی جهت آماده‌سازی دانشجویان برای حضور در کلاس ها استفاده کنند و مرکز مشاوره، پیامک‌های خوش آمدگویی برای دانشجویان آماده کند.»
آموزش تلفیقی باید حفظ شود
دکتر احمد برجعلی، رئیس دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی بیان کرد: «موضوعی که باید به آن اشاره کرد، واژه پسا کرونا می‌باشد که بهتر است آن را به کار نبرید چرا که ممکن است وضعیت فعلی کرونایی را برای ما کمرنگ کند و این عقیده ایجاد شود که از کرونا عبور کرده‌ایم. تدبیر عالمانه و آگاهانه ای که دانشگاه در رابطه با حضوری شدن کلاس‌ها گرفته است انجام تدریجی آن است. مشکلاتی که قبل از موضوع کرونا وجود دارد باید مورد بازنگری قرار بگیرد؛ برای مثال در سال جاری ۵۲% دانشجویان انتخاب رشته نکرده و درصد زیادی از آنهایی که انتخاب رشته کرده‌اند، از آن انصراف داده‌اند که می‌توان نتیجه گرفت، آموزش عالی ما مشکلات دیگری دارد و افراد برای کسب دانش مکان‌های دیگری را انتخاب می‌کنند و ممکن است کرونا به آن دامن زده باشد اما این مسئله، مسئله ای ساختاری است.»
وی ادامه داد: «واقعیت تاثیر گذاری کرونا بر آموزش عالی کشور وجود دارد اما اینکه ما چه باید بکنیم موضوع مهمی است؛ برای مثال آموزش تلفیقی باید حفظ شود و کلاس‌ها را می‌توان ترکیبی از حضوری و مجازی برگزار کرد. شناور بودن کار، کارآمدی دانشجویان را زیر سوال برده و باید دانشجویان را به سمت خود تلاشگری برگرداند.»
دکتر برجعلی افزود: «باید حواسمان را جمع کنیم تا بتوانیم به خوبی دانشجویان آسیب دیده را از دانشجویانی که شرایط نرمال دارند جدا کنیم و به آنها کمک کرده تا نیازشان برطرف شود اما این مسئله شامل تمام دانشجویان نمی‌شود. خوب است که بخش غیر درگیر به کسانی که درگیر این مسئله شده اند کمک کنند. چیزی که نیازه همگان است انعطاف پذیری بالاست ما باید انعطاف پذیری بیشتری داشته باشیم تا بتوانیم از این مسئله عبور کنیم.»
سبک انتخابگری افراد مسئله مهمی در نشاط است
دکتر معصومه اسمعیلی، معاون فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی گفت: «معمولاً دو روش وجود دارد؛ یکی صحبت در رابطه با کارهایی که قصد انجامش را داریم و دوم اینکه ما مسیر های کلی را بیان کنیم و افراد با توجه به استعداد و علاقه خودشان موقعیت خود را مشخص کنند و تصمیم بگیرند که علاقه به انجام چه کاری دارند. و بررسی کنیم که آیا موضوع نشاط در قبل از کرونا، زمان کرونا و بعد از آن با هم تفاوت دارد یا خیر.»
وی بیان کرد: «اگر به این مسئله به خوبی دقت کنیم متوجه می شویم که چالش ها همیشه وجود داشته اند و در نهایت به رشد انسان می انجامند. ما همواره با موقعیتی روبرو هستیم که برایمان پیش‌بینی شده نیست. مسئله برخورد ما به ادراک ما از واقعیت، ادراک ما از توانمندی خودمان، پذیرش و انطباق با موقعیت و قدرت ابتکار و خلاقیت در موقعیت ها برمیگردد. در هر موقعیتی که بر ما تحمیل می‌شود یا ما با غفلت آن را به وجود می‌آوریم دو گروه آدم وجود دارند؛ گروه اول کسانی که کرخت برخورد می‌کنند چراکه از توانمندی‌ها و موقعیت وجودی شان آگاهی ندارند و گروه دوم کسانی که به گذشته توجه دارند و با نشاط با مسائل برخورد می‌کنند.»
او ادامه داد: «در مسئله کرونا اشکالی که وجود دارد در سبک انتخاب گری است در صورت انتخاب کرخت بودن، فرد نمی‌تواند با مسائل به خوبی کنار بیاید چرا که انتظار دارد همه چیز آماده باشد تا از آنها استفاده کند اما افرادی که نشاط دارند و در موقعیت‌های سخت قبول کردند که سختی‌ها رفتنی و موفقیت ها آمدنی هستند؛ دنیای پر نشاط نیازمند اراده، تصمیم، امید و خلاقیت است.»
دانش انباشته شده باید تبدیل به مهارت شود
دکتر ابراهیم نعیمی، مدیر کل دفتر مشاوره و سلامت وزارت علوم،تحقیقات و فناوری گفت: «زمانی که بحث دانشگاه مطرح می‌شود از نظر نیروی انسانی در دانشگاه سه رکن اساسی استاد، دانشجو و کارمند وجود دارد که هرکدام اقتضائات شرایط و نیازهای خاص خود را دارند؛ می‌توان گفت که وزارت علوم، تمرکز و انرژی اساسی خود را بر دانشجویان در حوزه رفاهی، خوابگاهی، مشاوره، تربیت بدنی و.... قرار داده است و برای دادن خدمات مطلوب به دانشجویان نمی‌توان اساتید و کارمندان را نادیده گرفت، چرا که بیشترین سطح تماس دانشجو در وهله اول استاد و در وهله دوم بخش‌های دانشگاه است.»
او گفت: «کرونا و پیامدهایی بر زندگی دانشجویان داشته است؛ تغییر ساعات خواب، وابستگی به اینترنت و فضای مجازی بیش از گذشته، توسعه پیدا کردن آزادی عمل در کلاس‌های مجازی، کاهش استفاده از کتاب های کاغذی، افت تحصیلی و کاهش انباشت ذهنی دانش و کاهش انگیزه ادامه تحصیل از این قبیل مسائل است.»
وی ادامه داد: «هر کدام از دانشجویان نظام مسائلشان در حوزه اقتصادی، روانشناختی و خانوادگی متفاوت بوده و نیازمند مددکاری هستند؛ در نتیجه چالش ها و زمینه مسئولیت و اقدام‌های دانشگاه و معاونت‌های فرهنگی برای هر بخش متفاوت است. هر سال در بدو ورود، دانشجویان مورد غربالگری قرار می‌گیرند و اولویت بندی شده و برای کسانی که مسائل جدی دارند، مراکز مشاوره باید مداخله فردی بکنند. مسائل حل نشده و تعارض هایی که در خانواده ها وجود دارد در دوران کرونا دو برابر سابق شده است.»
وی افزود: «موضوع مهم و مورد بحث در شرایط کرونا این مسئله است که ۱۹ هزار نفر از دانشجویان یکی از اعضای درجه یک خانواده شان را در اثر کرونا از دست داده اند و لذا ناراحتی و خشم های فروخورده دارند و زمانی که وارد دانشگاه شوند، باید متناسب با این مشکلات اقداماتی را سامان دهیم تا به حل و فصل مشکلات روانی‌شان بپردازیم. علاوه بر این، درصدی از دانشجویان نیز دچار آسیب‌های روانی و اجتماعی نیز شده‌اند و باید مداخلات مطلوب انجام گیرد.»
نعیمی در ادامه بیان کرد: «ارزیابی برای اساتید به دلیل وجود نداشتن طرح پایش سلامت، کار بسیار دشوار تری است و در حال حاضر از سه دانشگاه این طرح برای اساتید انجام شده که ببینند وضع موجود در رابطه با اساتید و نظام مسائل چیست و بتوانیم در حوزه عملکرد و اجرا تدبیر بهتری برگزینیم. با بازگشایی دانشگاه‌ها مشکلات اضطرابی نیز به این مسائل اضافه می شوند. مسئله دیگر تغذیه و کم تحرکی و اضافه وزن دانشجویان و اساتید است که تدبیر این مسئله نقش فعال تر تربیت بدنی دانشگاه ها است.»
وی خاطر نشان کرد: «نکته دیگری که در این زمینه مطرح می‌شود، مهارت هایی است که پیش از ورود به دانشگاه باید آموزش داده شود ولی متاسفانه افراد جامعه این مهارت ها را به درستی نیاموختند و تدبیری که برای این مسئله در نظر گرفته شد؛ برنامه ریزی هم افزایی نزدیک بین معاونت های فرهنگی و دانشجویی بخصوص مراکز مشاوره و حوزه های فرهنگی برای توانمند سازی شناختی و رفتاری اساتید، کارکنان و دانشجویان است. دو نکته‌ای در این زمینه وجود دارد، یک اینکه انباشت دانش کاهش پیدا کرده و دوم آن که همان دانش انباشته شده باید تبدیل به مهارت شود.»
او گفت: «برای حل این مسئله می توان کارگاه هایی برای آموزش، تدارک دید و علاوه بر آن طرحی وجود دارد به نام طرح تاد(تجارب ارزشمند دانشجویان)که از نیمه دوم بهمن ماه در قالب یکشنبه شب‌های مشاوره‌ای شروع خواهد شد؛ در آن دانشجویان تجارب و مشکلات حل شده خود را با مرکز و دیگرد دانشجویان در میان می‌گذارند. در کنار این موضوع، جشنواره فعالیت‌های سلامت را برای آغاز سال تحصیلی پیش بینی کرده ایم. تحقیقات نشان می‌دهد که ۸۰ درصد از دانشجویان موافق بازگشایی دانشگاه هستند.»
نعیمی بیان کرد: «از اساتید انتظار می‌رود نزدیک بین باشند و به مسائل دانشجویان توجه کنند تا مداخلات موثری برای حل این مسائل انجام شود. کارگروهی وجود دارد با عنوان " اصلاح و تربیت" که در آن نظام مسئله هایی که دانشگاه با آنها درگیر است به درستی اصلاح می‌شود. مسئله دیگر بررسی پرونده های کمیته انضباطی مرکزی است تا بررسی شود چه مسائل روانشناختی در هر دانشگاه وجود دارد و متناسب با آنها برنامه های خاص دانشگاهی را در نظر بگیریم.»
او در آخر گفت: «ظرفیت دیگری وجود دارد با عنوان کانون همیاران سلامت که برای ارتقاء سلامت روان خود و دانشجویان تلاش می‌کنند، مجوزهایی دارند و می‌توانند در ابعاد مختلف کمک کار باشند. آموزش از طریق همسالان و برنامه هایی خودانگیخته برای توانمند ساختن دانشجویان دارند و ما نیز از فعالیت های کانون همیاران سلامت در ابعاد مالی و معنوی حمایت خواهیم کرد.»
دانشجویان دغدغه هایی مشابه هم دارند
در انتهای نشست دکتر آسیه شریعتمدار عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی بیان کرد: «از زمان شروع کرونا تا به حال تغییراتی در زندگی همه ما شکل گرفته است. این دو سال، افقی را برای همگان باز کرد تا متوجه شدیم فضای مجازی سرمایه ای عظیم است که طی این دو سال زندگی ما را پوشش داده و نیازهایمان را رفع کرده و بسیاری از افراد به دلیل امکان آموزش مجازی تصمیم به ادامه تحصیل گرفتند که با حضوری شدن دانشگاه مجبور به انصراف از تحصیل هستند. مسئله دیگر، تغییر وضعیت اقتصادی مردم در این دو سال است که معیشت مردم شرایط سخت تری نسبت به قبل پیدا کرده و این شامل ۹۵ درصد از مردم می‌شود که بازگشت دانشجویان به دانشگاه را دچار مشکل کرده است. بسیار از دانشجویان به صورت پاره وقت یا تمام وقت وارد بازار کار شده اند و با حضوری شدن دانشگاه برنامه‌ریزی هایشان برای زندگی بر هم می‌خورد.»
وی در ادامه گفت: «تفاوت مجازی شدن و حضوری شدن دانشگاه ها در این است که برای مجازی شدن دانشگاه ها مسئولین دخیل نبودند و آن را پذیرفتند، اما حضوری شدن دانشگاه ها تصمیم مسئولین است و باید در این زمینه حساب شده عمل کنند؛دانشجویانی که از لحظه ورود به دانشگاه کلاس‌هایشان مجازی بوده و برای کلاس‌های حضوری اضطراب اجتماعی دارند. پاندمی کرونا تاحدی افسردگی و تنبلی در دانشجوها به وجود آورده که برای بیرون آمدن از آن و شرکت در کلاس‌های حضوری مقاومت می‌کنند.»
وی افزود: «طی مصاحبه و نظرسنجی در رابطه با بازگشایی دانشگاه‌ها از تعدادی از دانشجویان به این نتیجه رسیدیم که؛ ترجیح بازگشایی دانشگاه‌ها بیشتر از عدم ترجیح بر آن است. البته گروه سومی با عنوان ترجیح مشروط نیز وجود داشت اما دغدغه‌هایی مشترک در بین هر دو گروه هم بود. دلایل عدم ترجیح حضوری شامل فقدان انعطاف پذیری فضای حضوری، ترس از شیوع مجدد بیماری کرونا و انتقال به خانواده، دشواری سازگاری با تغییرات پرفشار اقتصادی، اتلاف وقت، شرایط عاطفی و دوری از خانواده، زمینه روابط عاطفی نامناسب بین دو جنس، تخریب روابط به دلیل عدم تطابق تصورات با واقعیت، فشار های زندگی متاهلان، تغییر اقتضائات و شرایط و تغییرات اجباری در برنامه ها بوده که باعث سر درگمی می‌شود.»
او ادامه داد: «در نظرسنجی اخیر دانشجویان پیشنهاداتی از قبیل حضوری شدن تدریجی دانشگاه، ایجاد امکاناتی از طرف مراکز درمانی دانشگاه برای تست افراد مشکوک و قرنطینه آنها، برگزاری کارگاه ها و وبینارها برای ایجاد آمادگی برای حضور در دانشگاه، فراهم کردن سرویس‌های دانشجویی برای رفت و آمد و کمک به هزینه‌های دانشجویی، تنظیم برنامه کلاسی فشرده خصوصا برای مقطع کارشناسی ارشد، آموزش بهداشتی، کنار نگذاشتن آموزش آنلاین و ملزم نکردن دانشجو در کلاس درس ارائه داده اند.»
نظر شما :